अशी काही बेभान व्हायाचीस
सार जग तु जस काही
विसरुन जायचीस
आकाशाचे इंद्रधनू
कितुहलाने दाखवायाचीस
क्षितीजातला पावूस पाहून
आनंदून जायचीस
भिजताना तु भान
हरवून जायचीस
हातातील छत्री दूर
लोटून मलाही भिजवायाचीस
पाण्यातील डबक्यात तु
वेडी होवून नाचायाचीस
माझा ही हात धरून
मला डबक्यात ओढयाचीस
भिजलेल्या तुझ्या केसांनी
मला मोहात टाकायाचीस
माझ्याकडे पाहून मग
लाजून गप्प व्हायाचीस
पावसात भिजताना तु
खरच बेभान व्हायाचीस
जणू काही तु त्या
पावसालाच वेड लावायाचीस...
- प्रतिक देसाई
