वसली....
खोल काळजात जावून कुठ रुतून
बसली...
तुझं ते आपटयाच पान जपून
ठेवलं ....
सोन्याहूनही ते मला मौल्यवान
वाटल...
तुझ्या आवाजातील गोडवा आजूनही आहे
कानात ...
तुझा तो लडीवालपणा आजूनही आहे
ध्यानात .....
जस रानात हिरवं पिकून
डोलल ....
तसं माझ मन तुला ऐकून
झुलल....
जणू वसंतातल गान कोकिळेन
गायल...
तसं काही मला तुझं बोल
भासल...
तुझं कालच बोलण माझ्या स्वप्नातही
गाजलं...
रुसलेल माझ वेड मन हळूच खुदकन
हसलं .......
- प्रतिक देसाई
No comments:
Post a Comment