आठवण !

आज त्या वाटेवरून जाताना
सहज कॉलेजकडे नजर वळली
त्याच ठिकाणी तर झाली होती
पहिली ओळख आपली
गप्पा-टप्पा , हास्यविनोद पार्किंगमधलं
आणि तुझ ते चोरून पाहन ही आठवल...

थोड पुढे  गेल्यावर
ती बाग  दिसली
त्याच तर ठिकाणी मी तुला
गुलाबाची फुले दिली होती
आणि आठवल होकार कळवताना तुझ गोड लाजण
आणि त्या नंतर तुझ्यामुळेच बदललेलं माझं जगण

आणि पुढे गेल्यावर दिसली
आपली भेटायची ती नेहमीची जागा
जिथेचं तर घेतल्या होत्या आपण प्रेमाच्या आणा-भाका
आठवल, मी उशिरा आल्यावर तुझ ते रुसून बसण...
आणि मग मी तुझी प्रेमान समजूत काढण.....

समोरच मग ते मंदिर लागलं,
दिवसभर उपाशी राहून.......
जेथे तु माझ्यासाठी घडवला  होतास उपवास
तेव्हा मला खरंच आलं होत भरून...
आणि मग शेवटी  मी तुला प्रेमान भरवला होता घास

याच विचारात चालत असताना,
शेवटी लागला तो डांबरी रस्ता काळवंडलेला
ती लोकांची गर्दी, आणि तो गोंधळही आठवला
तुझा तो अपघात व देह रक्तात पडलेला
सर्व काही क्षणार्धात बदललं
आणि माझं हृदय पुन्हा एकदा बंद पडलं
                                                    - प्रतिक देसाई